Nadzieja to wiara w to, że wydarzy się coś, czego pragniemy, to ufne oczekiwanie.
Wielu ludzi uważa, że nadzieja jest matką głupich. Protestuję i zaprzeczam temu stwierdzeniu! Uważam, że ona dodaje sensu naszemu życiu, ona po prostu ocala! Jest jak powietrze – niezbędna do normalnego funkcjonowania, dusimy się bez niej. Nie wyobrażam sobie bez nadziei mojego egzystowania na tej ziemi.
Codziennie w sercu noszę nadzieję na lepsze jutro, bo wtedy odważniej i radośniej kroczę po drodze do Zbawienia. Gdy pojawiają się łzy i cierpienie, automatycznie jak lampeczka zapala się malutka nadzieja w moim sercu – na to, że wszystko się ułoży, że będzie lepiej niż do tej pory. Czy potrafilibyście sobie wyobrazić, co byłoby gdyby matka chorego dziecka zatraciła tę ufność? Ja nawet nie chcę o tym myśleć! Warto mieć nadzieję, bowiem może ona wiele zdziałać.
„A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje.” 1 P 5,10