Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy mówi o Jego przyszłej obecności w Duchu, często mówi o miłości, o wykonywaniu Jego przykazań i radości. To Jego testament, nie tylko dla uczniów, lecz także dla całego Kościoła. Miłość staje się naczelną zasadą i sensem jego istnienia.

Przeczytaj: J 15,9-17

Tweety:

Jak Mnie umiłował Ojciec,
tak i Ja was umiłowałem.
Wytrwajcie w miłości mojej!

Rozważanie:
Jezus odwołuje się dziś do dwóch wzorów miłości. Pierwszy to miłość Ojca do Syna, Jezusa. Ojciec wprowadza go bezpiecznie na świat, chroni, ocala, wysłuchuje Jego modlitwy, daje Mu moc do leczenia wszelkich chorób.

Drugi wzór to miłość Jezusa do uczniów, do ludzi niewierzących i Jego przeciwników. Każdy z uczniów wie, jak bardzo został umiłowany od pierwszego spotkania z Nim. Jezus troszczył się o nich, był cierpliwy, delikatnie wskazywał na wady i sposoby ich pokonywania, przebaczał i służył im, rozwijał ich umiejętności, zaspokajał ich potrzeby.

Uczniowie mają wytrwać, czyli pozostawać, trwać we wzorze miłości, nie zmieniać ukazanego w życiu Jezusa wzoru bezwarunkowej miłości. Oni już należą do Jego królestwa. Otrzymali pokój Boży od Jezusa, aby się nie trwożyli i nie lękali o przyszłość. Mają tego wieczoru przed oczyma najpiękniejszy widok – wzór miłości.

Modlitwa:

Tylko Ty Jezu jesteś najlepszym nauczycielem miłości. Jesteś kochany i przekazujesz tę miłość nam. Ucz nas tej miłości. Amen.