Dzisiejsza Ewangelię należy traktować jako komentarz do modlitwy Ojcze Nasz – to przypowieść wzywająca do modlitwy wspartej zuchwałą wiarą w przyjaciela, który śpi.

Chleb dany przez tego który wstał, jasno wskazuje na ucharystię – dar Zmartwychwstałego dla nas pielgrzymujących. Szczodrość Boga względem nas znajduje swoje wypełnienie, gdy daje nam swoje Ciało i Krew. Ten chleb pozwala nam wołać: Abba Ojcze i już teraz przekroczyć próg Domu Ojca.

Przeczytaj – Łk 11,5-13

Tweety:
Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom,
o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.

Rozważanie:
Pragnienia jest cechą stworzenia – jesteśmy tymi którzy potrzebują, natomiast dar charakteryzuje Boga, który jest Stwórcą. Pragnienie Boga to największy dar uczyniony człowiekowi. On czyni nas naprawdę wolnymi od wszystkiego co stworzone, gdyż to pragnienie kieruje nasz wzrok ku nieskończoności. Dzięki temu stajemy się wolnymi i ufnymi dziećmi.

Bóg, sam będąc nieskończony, swoje dary daje bez limitu. Potrzebując Jego darów, potrzebujemy ostatecznie Jego samego.

Modlitwa:
Panie, często wątpię w Twoją dobroć, hojność i opatrzność – wiem jednak ukrywasz wiele swoich darów dla mnie, bym zaczął szukać nie ich, ale Ciebie samego. Daj mi pragnąć wielkich rzeczy. Amen.