Od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty – wiekuista Jego potęga oraz bóstwo – stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła. (Rz 1, 20)

Rozważanie:
Pytanie o możliwość poznania Boga (rozpoznania Jego istnienia) jest jedną z najważniejszych kwestii, jaka staje przed każdym człowiekiem. Od odpowiedzi na nie zależy nasze być albo nie być, dosłownie: być albo nie być na zawsze w krainie wiecznego szczęścia.

W ostatnich kilku wiekach spór o to pytanie wprowadza między ludzi ostre podziały, szczególnie w europejskim kręgu kulturowym. Ale dla chrześcijan, którzy wierzą w prawdę Pisma Świętego, trudność nie istnieje. Patrząc na otaczający nas świat – na dzieło stworzenia – możemy siłami naszego własnego umysłu stwierdzić na pewno, że Bóg istnieje.

Nie potrzebujemy do tego żadnego nadzwyczajnego objawienia. Na tych właśnie słowach z Listu świętego Pawła do Rzymian oparł się Sobór Watykański I, ogłaszając dogmat o możliwości poznania Boga ludzkim umysłem na podstawie rzeczy stworzonych.

To prawda, na świecie jest dużo nieszczęść i zła, wprowadzonych „przez zawiść diabła”. Ale jest w nim także mnóstwo Dobra i Piękna: przejawów ręki Boga. Nie pozwólmy naszym oczom i umysłom skupiać się tylko na złu – tymczasowym i przemijającym. Szukajmy Dobra i Piękna, i pokazujmy je innym.

Do wykucia:
Wiekuista Jego potęga oraz bóstwo stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła. (Rz 1, 20)