W tym mieście założonym przez Heroda Wielkiego św. Piotr odkrył, że Ewangelia jest nie tylko dla Żydów ale i dla pogan, a św. Paweł został uwięziony i stąd popłynął do Rzymu, gdzie poniósł męczeńską śmierć.
Położenie:
Cezarea Nadmorska, zwana także Cezareą Palestyńską, jest miastem zbudowanym w 22 r. p.n.e. przez Heroda Wielkiego na równinie Szaron nad Morzem Śródziemnym. Obecnie jest to Dystrykt Hajfy w Izraelu.
Znaczenie:
Celem inwestycji Heroda było uniezależnienie państwa od innych miast portowych, i rzeczywiście przyczyniła się ona do dużego sukcesu gospodarczego. Nazwa miasta została nadana na cześć Cezara Oktawiana Augusta. Cezarea powstała zaledwie w 12 lat i stała się stolicą rzymskiej prowincji Judei oraz siedzibą prokuratorów. Została doszczętnie zniszczona w 1625 roku.
Poza dużym portem i dwoma akweduktami, archeolodzy odkryli w mieście również świątynie pogańskie (np. mitreum – świątynię ku czci perskiego boga Mitry), duży basen kąpielowy z jadalnią, jeden z piękniejszych pałaców Heroda oraz teatr i amfiteatr na 8000 (za czasów Heroda Wielkiego, a po przebudowie w I w. n.e. nawet 15000 widzów). Amfiteatr wykorzystywany był również jako hipodrom.
To w tym miejscu znaleziono dowody archeologiczne na istnienie Poncjusza Piłata.
Cezarea znana jest dziś głównie dzięki Dziejom Apostolskim (23,23-35; 24,22-27; 25,10-12; 27,1-2). Stąd pochodził diakon Filip (Dz 6,5), tu mieszkał nawrócony przez św. Piotra Korneliusz, w którego domu książę apostołów przekonał się, że Ewangelia jest nie tylko dla żydów ale i dla pogan (Dz 10).
Najważniejsze wydarzenia:
Tu prokurator Feliks uwięził św. Pawła, który z cezarejskiego portu wyruszył do Rzymu.
Zdjęcia: