Gdy nasze serce pełne jest pretensji i bólu z powodu niesprawiedliwości, nie wahajmy się toczyć sporu z Bogiem, zadawajmy Mu pytania, domagajmy się odpowiedzi.

Rozważanie: 
Prorok Jeremiasz spiera się z Bogiem. To tylko w jakiejś ckliwej, zdeformowanej wizji chrześcijaństwa nie wolno spierać się z Bogiem. Jeremiasz wie, że Bóg jest sprawiedliwy („Sprawiedliwość jest przy Tobie, Panie, jeśli zacznę prowadzić spór z Tobą”), a mimo to nie waha się go rozpocząć. Sprawa jest ważka: dlaczego złym ludziom dobrze się powodzi, a dobrym często wręcz przeciwnie? „Dlaczego wszyscy przewrotni zażywają pokoju?” Czemu dzieje się tak, mimo że mają Boga na ustach, ale swoje sumienie trzymają daleko od Niego (por. Jr 12,2)? To pytanie przewija się przez wiele ksiąg Starego Testamentu, z Księgą Hioba na czele, i jest boleśnie aktualne także dzisiaj. Nie ma na nie prostych i łatwych odpowiedzi. I tylko jedna z nich jest rozstrzygająca: krzyż na wzgórzu Golgoty, na którym cierpiał i umarł Jednorodzony Syn Boży, Jezus Chrystus. Bóg stoi po stronie słabych i krzywdzonych.

Gdy nasze serce pełne jest pretensji i bólu z powodu niesprawiedliwości, nie wahajmy się toczyć sporu z Bogiem, zadawajmy Mu pytania, domagajmy się odpowiedzi.

Do wykucia:
Chciałbym mówić z Tobą o słuszności: Dlaczego życie przewrotnych upływa pomyślnie?
Jr 12,1