Barnaba – patron dzisiejszego dnia – urodził się na Cyprze w żydowskiej rodzinie z pokolenia Lewiego. Jego właściwe imię brzmiało Józef, ale Apostołowie dali mu przydomek Barnaba, to znaczy Syn Pocieszenia. Był towarzyszem św. Pawła i św. Marka podczas ich podróży misyjnych. Lapidarnie opisują go Dzieje Apostolskie: był człowiekiem dobrym, pełnym Ducha Świętego i wiary. Ale o to właśnie chodzi w byciu Apostołem – także dziś.

Tweety:
„Zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się”
„Był człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary”
„Pozyskano wtedy wielką liczbę wiernych dla Pana”

Rozważanie:
Niebywałe jest to jak życie jednego człowieka potrafi pociągnąć tłumy. Entuzjazm i zaangażowanie Barnaby, były tym co sprawiło, że ich głoszenie było wiarygodne. To właśnie ona; wiarygodność, jest najmocniejszym argumentem dla osób będących na manowcach życia. Bo wiara rośnie wtedy, gdy się nią dzielimy i jesteśmy wiarygodni względem tego co mówimy. Czasem jednak od apostolstwa powstrzymuje nas małoduszność, wydaje nam się, że nie potrafimy głosić Ewangelii. Jednak nie w technikach i zdolnościach jest moc i skuteczność, lecz w samym działaniu Boga. Być pełnymi wiary i Ducha Świętego – oto co nam wystarczy.

Modlitwa:
Boże, Ty przeznaczyłeś do nawracania pogan świętego Barnabę, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, spraw, aby Twój Kościół słowem i czynem wiernie szerzył Ewangelię Chrystusa, którą Apostoł odważnie głosił. Amen.

Więcej na dziś:
Dz 11,21b-26;13,1-3
Ps 98,1-6
Mt 10,7-13