Twierdza Heroda Wielkiego. Przeszła do historii jako symbol niezłomności.
Położenie i mapa:
Twierdza usytuowana jest na jednym z płaskowyżów na wschodnim skraju Pustyni Judzkiej, nad Morzem Martwym.
Tak to miejsce opisuje starożytny żydowski historyk, Józef Flawiusz: „Skałę o rozległym obwodzie i znacznej wysokości ze wszystkich stron oddzielają głębokie wąwozy. Z głębi, której dna oko nie dosięga, wyrastają tak strome urwiska, że nie przedostanie się tędy żadne żywe stworzenie. Wyjątek jedynie stanowią dwa miejsca, w których skała daje trudny zresztą dostęp na górę”.
Płaskowyż ma kształt podobny do rombu, około 600 m. szerokości i 305 m. długości. Szczyt otoczono wysokim murem o grubości 4 m., w który wbudowane było 110 wież o wysokości od 6 do 30 m. W środku, poza innymi zbudowaniami typowymi dla twierdz, Herod wybudował dla siebie pałac. Warownia ta była wyposażona w duże zbiorniki wodne oraz pomieszczenia na ogromną ilość zapasów żywności, która dzięki czystemu powietrzu miała bardzo długą trwałość.
Znaczenie:
Dzięki lokalizacji, warownia ta była bardzo trudnym celem do zdobycia. Masada stanowi żydowski symbol niezłomnej walki i niepodległości.
Najważniejsze wydarzenia:
Warownia ta była jednym z ostatnich trzech miejsc, które Rzymianom najtrudniej było zdobyć – sukces osiągnęli dopiero w roku 73. Obrońcy popełnili zbiorowe samobójstwo. W okresie bizantyjskim w fortecy zamieszkali mnisi.
Zdjęcia: