Świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię. Mdr 11,22
Rozważanie:
Czy zastanawiamy się czasem, jak wielki i wspaniały jest Bóg? Jak bardzo nas przewyższa? On nieskończony, my skończeni, On odwieczny, my żyjący w czasie („Dni człowieka są jak trawa; kwitnie jak kwiat na polu; ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma”, Ps 103,15–16), On wszechpotężny, my słabi, On wszechwiedzący i wszechmądry, my błąkający się w fałszu i niewiedzy.
Ten wszechmocny i nieskończony Bóg kocha nas szaloną miłością i jest bliżej nas niż my sami. Jak wielka to tajemnica! Cieszmy się tym, oddawajmy Mu miłością za miłość, ale pamiętajmy też, by szanować i czcić Go odpowiednio do tego, kim jest, a nie traktować jak równego nam kumpla z podwórka…
Do wykucia:
Świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali.