„Wieża Dawidowa” katolikom bardziej kojarzy się z pobożnym wezwaniem Maryi niż z komplementem lub budowlą. Nie przetrwały oryginalne zabudowania króla Dawida, podziwiać jednak dziś możemy zainspirowaną nimi Cytadelę Dawida.
Położenie i mapa:
Góra Syjon – wzgórze w Jerozolimie. Najznakomitsza wieża Dawida miała chronić południowo-wschodnią część miasta. Dawid wraz z innymi zabudowaniami miał zbudować tę fortecę po zwycięstwie nad Filistynami. Budowla nie przetrwała historycznych zawirowań.
Na jej miejscu Herod zbudował Cytadelę, która, oszczędzona przez Rzymskie wojska w 70 roku, została zniszczona przez Hadriana sześćdziesiąt pięć lat później. Cytadela z „wieżą Dawida”, którą możemy dziś podziwiać, zbudowana została w XIV wieku, a rozbudowana w XVI.
Znaczenie:
Wieża Dawida górowała nad Jerozolimą i imponowała swoim rozmachem. Stanowiła warownię i punkt obserwacyjny. Pieśń nad Pieśniami zdradza nam, że była warowna i ozdobiona tysiącem tarcz i bronią wojowników (Pnp 4,4). Motyw wieży stanowi tu komplement (porównanie do szyi, prawdopodobnie ozdobionej naszyjnikiem).
Pobożność chrześcijańska warowną wieżę Dawida uczyniła imieniem Maryi. Znaleźć je można w litanii loretańskiej czy Godzinkach ku czci Niepokalanej. W Maryi widzimy obrończynię, Polacy śmiało wołają do Niej „Hetmanko”. Jej wiara jest niewzruszona jak potężna forteca. Wiele maryjnych figur odnaleziono właśnie w Pieśni nad Pieśniami – do Maryi odnosi się słowa „Tota Pulchra” (Pnp 4,7), a więc to Jej należą się wszelkie komplementy.
Najważniejsze wydarzenia:
Prawdopodobnie w tym miejscu mędrcy ze Wschodu spotkali się z Herodem (Mt 2, 7-8).
Zdjęcia: