Jezus objawia się Apostołom gdy rozmawiają o Nim. Gdy prawda o zmartwychwstaniu przekazywana jest z ust do ust, jest wtedy obecny Jezus.

Jest On z tymi, którzy są jeszcze w drodze – jak uczniowie zmierzający do Emaus, jak i z tymi którzy są w Wieczerniku. Nikt nie jest pozbawiony Jego zbawczego objawienia.

Pierwszym darem zmartwychwstałego jest pokój [szalom]. To w nim objawia się zawsze obecność Boga. Ten pokój zawsze przewyższa naszą małość, niezrozumienie i obawy – jest też czasem, gdy działa w nas moc Ducha Świętego.

Przeczytaj: Łk 24,35-48

Tweety:

Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?

Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem.

Dotknijcie się Mnie i przekonajcie

Rozważanie:
W pierwszych gestach po zmartwychwstaniu Jezus często je i pije –  bardzo mocno chce podkreślić swoją cielesność.

Zmartwychwstanie to nie życie ducha lub zjawy.

To także prawda o nas i naszym ciele – ono nie jest opakowaniem na naszą duszę, lecz to właśnie w nim najmocniej objawi się moc żyjącego Boga. Nie będziemy duchami lub zjawami, ale zmartwychwstaniemy w ciele.

Moc zmartwychwstania nie usuwa znaków męki – stają się one na zawsze „znakiem identyfikacyjnym” Jezusa. To one mówią nam najmocniej, że ten co umarł – żyje. To co było znakiem porażki, w Nim staje się dowodem zwycięstwa.

Modlitwa:

Jezu Zmartwychwstały, przyjdź do mnie ze swoim pokojem – wyprowadź mnie z lęku przed codziennością i przyszłością, ulecz to co jeszcze nie pozwala mi żyć pełnym szczęśliwym życie. Daj mi swego Ducha, uczyń świadkiem – niech świadectwo Twoich ran będzie dla mnie już zawsze dowodem Twojej miłości. Amen.