W życiu duchowym nie możemy ufać każdemu natchnieniu. Nie każdy kto dużo mówi o Bogu oraz słynie z religijności i pobożności, będzie nas prowadził do Jezusa.

Dlatego św. Jan Apostoł uczula swoich słuchaczy: Badajcie duchy! Co nam pozwoli je właściwie rozeznawać? Otóż św. Jan daje nam podpowiedź – jest nią sam Jezus: On nie jest neutralnym tematem. Wiara w Jego pełne bóstwo i pełne człowieczeństwo jest miarą tego w co wierzymy. Pozwala nam ona rozeznawać duchy: prawy i fałszu. To rozeznanie jest konkretem w naszej walce duchowej. Szatan, jako „ojciec kłamstwa” potrafi bowiem poddać człowiekowi wiele okazji do początkowego dobra, aby ostatecznie zrzucić go w przepaść grzechu.

Przeczytaj – 1 J 3,22-4,6

Tweety:

My jesteśmy z Boga. Ten, który zna Boga, słucha nas.

Kto nie jest z Boga, nas nie słucha.

W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu.

Rozważanie:

Konkretnym przejawem miłości wynikającej z wiary są czyny miłosierdzia wobec ubogich, strapionych, skrzywdzonych, odrzuconych. Apostoł przestrzega nas, że sprowadzanie miłości jedynie do pięknych słownych deklaracji jest jej zaprzeczeniem. Miłość zawsze poznaje się po czynach. Kierowanie się w życiu miłością sprawia, że bez obaw staje się przed Bogiem i czuje się Jego obecność. Wtedy też możemy być pewni że nasze życie jest prowadzone przez ducha Jezusa.  Jeśli człowiek gardzi drugim człowiekiem, oznacza to, że odrzuca samego Chrystusa i poddaje się władaniu złemu duchowi.

Modlitwa:

Panie bez Twojego ducha moje życie jest skazane na niepokój, brak miłości, rządzą moim życiem emocje, namiętności i chwilowe pragnienia. Nie potrafię czynić i otrzymywać miłości. Dlatego wołam: Przyjdź Jezu do mojego życia, niech panuje w nim Twoje Imię. Niech z mojej wiary wypływa miłość do braci i sióstr. Tak żyjąc przybliżam światu Twoje Królestwo. Amen.