Uzdrowienie w szabat to nie tylko przywrócenie zdrowia, lecz nowe stworzenie jakiego dokonuje Bóg.

Człowiek i jego dobro, szerzej – jego życie, stoi w centrum Bożej woli. Wartość naszego życia stanowi wartość nadrzędną, relatywizującą wszystkie pozostałe. Bóg Stwórca człowieka jest Bogiem obdarowującym życiem i troszczącym się o jego zachowanie.

Przeczytaj – Łk 14,1-6

Tweety:

Czy wolno w szabat uzdrawiać, czy też nie?

Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił

Rozważanie:

Bohater dzisiejszej ewangelii chory był na wodną puchlinę. Ta choroba polega na gromadzeniu nadmiernej ilości wody w jamach ciała, ale pomimo tego człowiek wciąż jej pragnie. Czuje wieczne niezaspokojenie. Jest pełen a dalej czuje brak. Ta choroba – chroniczne, niezaspokojone pragnienie kończy się często śmiercią. Żydzi upatrywali jej przyczyny jednoznacznie w sferze uchybień moralnych, zwłaszcza w grzechu cudzołóstwa.

Jednak to uzdrowienie to coś więcej. To nauka o prymacie miłości nad literą prawa. Legalizm może przesłonić prawdziwy sens wiary. W ekonomii zbawienia miłość jest ponad wszystko.

Często musimy dostrzec i w sobie zatwardziałe faryzejskie serca – pełne pychy, ignorancji, bezczelności i tupetu. To odrzucanie nieustanne jawnych znaków Jezusa w naszym życiu. To uparte pozostawanie przy swoim. To wielkie przywiązanie do swego „ja”, do swoich pragnień, swoich ambicji, swoich pożądliwości. Wszystko to wymaga, Jezu, Twego uzdrowienia.

Modlitwa:

Jezu, wiesz jak wielkie są moje pragnienia – wiesz które z nich są dla mnie dobre, a które szkodliwe. Przyjdź więc ze swoim uzdrowieniem – wypełnij mnie całego sobą! Amen.