Stojąc na rozstaju dróg własnego życia, Ty też jesteś Abrahamem. Tym, który właśnie słyszy głos Boga mówiącego: idź!
Często zdarza mi się rozmawiać z ludźmi, którzy wkraczają w dorosłe życie. Mają lat 19-25, przed nimi trudne życiowe decyzje o wyborze studiów, pracy, stanu życia, powołania… Każdy człowiek w jakiś sposób boi się podejmowania takich decyzji, które będą miały bezpośredni wpływ na całe jego życie.
Nawet jeśli nie masz problemu ze strachem, nie możesz zaprzeczyć, że podejmując decyzję – idziesz w nieznane. Pewnie nie raz będziesz miał wątpliwości, czy to dobra decyzja. Czasem może stracisz poczucie sensu. Często jest też tak, że podjęcie takiej decyzji wiąże się z przewróceniem życia do góry nogami.
Różne strachy nam towarzyszą. Mi również. Ale jest ktoś, kto nas wspiera w tym trudnym czasie i daje dobry przykład. Abraham, który usłyszał głos Boga i zaufał jego obietnicom, postanowił wyruszyć w drogę w nieznane. Na ludzki rozum te obietnice były absurdalne. Staruszek miał mieć syna, naród jego jak ziarnka piasku i Ziemię Obiecaną, do której on sam i tak nie doszedł. A mimo to nie zwątpił! Mało tego, później tego jedynego ukochanego syna miał złożyć Bogu w ofierze. Możemy sobie tylko wyobrazić, co działo się w jego sercu i jak wielkie zaufanie miał do Boga.
Stojąc na rozstaju dróg własnego życia, Ty też jesteś Abrahamem. Tym, który właśnie słyszy głos Boga mówiącego: idź! Teraz Twoja kolej. Od Ciebie zależy, co z tym wezwaniem zrobisz. Możesz je „przemodlić” i pójść, jak Abraham, z wiarą, że gdzieś na końcu tej drogi Bóg ma dla Ciebie Twoją Ziemię Obiecaną, ale wiesz, że będzie to trudna, lecz warta tego pielgrzymka. Możesz także zostać, głuchy na Boże wołanie żyć jak dotychczas i zastanawiać się, czemu Twoje życie nie może być lepsze.
Pamiętaj. I Ty jesteś Abrahamem.