Pierwszy i najważniejszy powód powołania kogokolwiek: by był blisko, by Mu towarzyszył.
Z Ewangelii wg św. Marka: “Ustanowił dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy.”
Ewangelista Marek podaje nam trzy powody, dla których Jezus ustanowił dwunastu apostołów. Powód ostatni, trzeci w kolejności, to wypędzanie złych duchów. Powód drugi, centralny, to misja głoszenia nauki Jezusa.
Ale jest powód pierwszy, pierwotny, ważniejszy niż wszystkie pozostałe. Powód, który stanowi samo sedno wysyłania i powoływania uczniów: powołał ich, aby Mu towarzyszyli.
Nie będzie głosił nauki Jezusa, ani tym bardziej wyrzucał z dwóch duchów ten, kto nie towarzyszy na co dzień Jezusowi, kto nie jest Jego przyjacielem, kompanem, kto nie jest blisko Niego, kto Go nie słucha, nie wpatruje się w Niego, kto nie spędza z Nim czasu, kto nie chce być blisko Niego.
Pierwszy i najważniejszy powód powołania kogokolwiek: by był blisko, by Mu towarzyszył. Jezus jest tego spragniony i od tego pierwszego powodu uzależnia realizację sukces dwóch pozostałych. Do zobaczenia jutro.