Od Przykazania Nowego do Nowego Jeruzalem. Trwa wielka odnowa.
Kto wie, czy czytań nie powinniśmy słuchać w innej, chronologicznej kolejności: zacząć od Ewangelii, potem I czytanie, a na końcu II. Zobaczylibyśmy wtedy jasno klucz dzisiejszej Liturgii Słowa. Przede wszystkim, zobaczylibyśmy jasno cel, czyli odpowiedź na pytanie, do czego to wszystko zmierza. To wspaniała wizja św. Jana o nowej Jerozolimie, nowym świecie, nowym porządku. Wszystko, co znamy, co jest, co znamy, co stanie się nowe. A właściwie nie wszystko: nie będzie krzyku, łzy, żałoby.
Dużo, dużo wcześniej, w Wieczerniku, Jezus daje uczniom przykazanie nowe. Przykazanie miłości. To nie przypadek. To początek planu realizacji tego Nowego Świata, który musi rozpocząć się w człowieku
Dzieje Apostolskie mówią i faktycznie, i alegorycznie o tym, co pomiędzy Przykazaniem i Światem Nowym. O głoszeniu Chrystusa, o realizacji miłości, o Kościele, który w ten sposób zaczyna wzrastać i działa w ten sam sposób i dziś. Aż wszystko stanie się nowe.