O Bartłomieju nie mamy wielu wiadomości. Choć jego imię pojawia się zawsze na liście Dwunastu, nie jest w centrum żadnego ewangelicznej opowieści. Tradycyjnie od czasów starożtnych jest identyfikowany z Natanaelem, z imieniem, które oznacza „Bóg dał”. Przyprowadzony do Jezusa przez Filipa, na początku sceptyczny i nieufny, staje się Apostołem – tym który chodzi i widzi. Potem to wszystko czego doświadczył, zaniósł – jak mówi tradycja – aż do Indii.

Przeczytaj: J 1, 45-51

Tweety:
Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.
Chodź i zobacz

Rozważanie:
Nie wiemy, co wydarzyło się pod tą figą. Ale jest to decydujący moment w życiu Natanaela. Poczuł się dotknięty przez te słowa Jezusa i zrozumiał: ten Człowiek wie o mnie wszystko. On wie i zna drogi mojego życia, temu Człowiekowi mogę rzeczywiście zaufać. Nasza wiara rodzi się nie tylko z naszego poznania Boga, lecz z odkrycia, że Bóg nas kompletnie poznał i nie odrzuca nas, lecz kocha bezgranicznie.

Nasze poznanie Jezusa potrzebuje przede wszystkim żywego doświadczenia: świadectwo innych jest bardzo ważne, gdyż z reguły całe nasze życie chrześcijańskie rozpoczyna się od zwiastowania, które dociera do nas za pośrednictwem jednego lub większej liczby świadków. Jednak sami musimy przekonać się osobiście, w ostatecznym i głębokim spotkaniu z Jezusem – bez tego spotkania nie mam czego dać innym ludziom… co najwyżej garść informacji ale nie Ewangelię.

Modlitwa:
Panie, tęsknię za takim spotkaniem jakiego bohaterem był Natanael – chce doświadczyć ze mnie znasz i akceptujesz mimo moich watpliwości, obaw i sceptycyzmu. A moze to ja mam być tym który, jak Filp wskaże drugiemu na Jezusa. Niech ta Ewangelia spełnia się dziś w moim życiu. Amen.