Królestwo niebieskie jest darem dla „ubogich w duchu”. Bogactwo podsuwa nam zawsze bezbożną myśl, że jesteśmy w stanie o własnych siłach zapewnić sobie szczęście pomyślność, a nawet miłość. Serce zniewolone egoizmem bardzo szybko zamienia „być” w „mieć”. Lecz droga do królowania z Jezusem – który dla nas stał się ubogim – wiedzie zawsze przez ubóstwo, pokorę i służbę.
Przeczytaj – Mt 19,23-30
Tweety:
Któż więc może się zbawić?
U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe
Rozważanie:
Teraźniejszość jest zawsze momentem wyboru – decyzji. Trzymamy się kurczowo tego co moje, czy opuszczamy to w wolności dla imienia Jezusa?
Musimy puścić się przewrotnej myśli, że to my sami przez swoje zasługi, uczynki czy zdolności możemy się zbawić. Nasze zbawienie jest zawsze dziełem Boga, darmo danym każdemu człowiekowi. Gdy to odkrywamy, ta świadomość staje się naszym największym bogactwem. Widzimy ze zdumieniem, że tracąc dla Jezusa zyskujemy Jego samego. Bogactwo i hojność Jego miłości jest naszym największym skarbem i szczęsciem !
Modlitwa:
Panie, chcę jako Twój uczeń naśladować Ciebie jako ubogiego sługę wszystkich ludzi. Chcę by moim jedynym „majątkiem” – tak jak u Ciebie – była miłość Ojca. Amen!