Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. (J 19, 26 – 27)

Chrystus, nim umarł, zatroszczył się o ciebie. Zostawił ci Ją – czystą, pokorną, cichą i niezwykle silną Maryję. Matkę, do której zawsze możesz się zwrócić, którą zawsze możesz prosić o pomoc. Sam tylko pomyśl: jak wielki i doskonały jest to dar.

Bóg oddaje nas pod opiekę swojej Matki, mówi nam: „moja Mama jest od teraz waszą Mamą”. A Mama to niezwykła, cudowna, najlepsza na świecie. Przytuli, pomoże, wyprosi, wstawi się za nami.