Pierwszy patriarcha Izraela. Wcześniej znany jako Abram (hbr. Wielki Ojciec). Imię po zawarciu przymierza (Rdz 17, 5) zmienił mu Bóg, dając obietnicę, iż stanie się ojcem wielkiego narodu. To właśnie oznacza Abraham: Ojciec Wielu, Ojciec Mnóstwa.
Ożenił się z przyrodnią siostrą Sarą. Zgodnie z poleceniem Boga, udał się z miasta rodzinnego do Kanaanu (Rdz 12, 1). Nie mogąc doczekać się realizacji Bożej obietnicy, ze względu na bezpłodność żony, spłodził syna Izmaela z jej niewolnicą Hagar (Rdz 16).
Po tajemniczym spotkaniu z Bogiem pod dębami Mamre (Rdz 18, 1-14), mimo starości Abrahama i Sary, wypełniła się obietnica i urodził mu się syn Izaak (Rdz 21, 1-4). Patriarcha sprostał dramatycznej próbie wiary, w której miał złożyć w ofierze ukochanego syna (Rdz 22, 1-18). Zmarł w wieku 175 lat.